De laatste tijd merk ik dat eigenlijk veel dingen die ik doe, worden gelinkt aan mijn geaardheid. Denk aan gedrag, cosmetische ingrepen, smaak of interesses. Ik blijf het een raar fenomeen vinden; iets wat zou toebehoren tot de 'homo'. Laatst heb ik bijvoorbeeld lipfillers genomen wat bijvoorbeeld weer werd gelinkt met mijn geaardheid. Zo gaat dat ook met make-up, glitterschoenen, haar verven en zelfs het dragen van een skinnyjeans.

Hoe zou dat toch komen, hoort het bij het beeld over een homo? Om eerlijk te zijn vind ik mijzelf ver weg staan van het maatschappelijke beeld over de homo. Ik wil het liefst niet geassocieerd worden met de traditionele 'handtasnicht' die voor de gelegenheid in een te strak broekje op een boot staat tijdens de GayPride. 

Ja, ik houd van glitters en ben niet vies van een cosmetische ingreep maar waarom zou dat te linken moeten zijn met mijn geaardheid? Ik werd ooit meegevraagd voor een vrijgezellenfeest bij de vrouwelijke kant. Zij gingen naar een dragqueenbar in Amsterdam en dachten dat ik het wel leuk zou vinden. Niet dus, ruzie tot gevolg. Vaak hekel ik ook het gedrag van homo's, niet zo zeer om wie zij zijn maar vooral om 'hoe' zij zijn. Iets waar ik misschien soms wel van walg als ik eerlijk moet zijn. In de tijd dat ik de homo-app Grindr nog op mijn telefoon had geïnstalleerd, werd daar volop gezocht naar seks. Wanneer je negen van de tien mannen vroeg om een dickpic kreeg je die zonder probleem toegestuurd.

In de homowereld is het grootste deel ook niet monogaam binnen een relatie. Ik spreek dan uit eerdere negatieve ervaringen. Vaak krijg ik vriendschapsverzoeken op Facebook van personen die ik niet ken, maar die wel homo zijn. Wanneer ik dan in hun vriendenlijst kijk zie ik dat zij met honderden homo's 'bevriend' zijn. Met de waarom-vraag in gedachte klik ik dan op de blokkeerknop.

Op Instagram zie ik vaak micro-coming outs voorbij komen. Voor diegenen die niet weet wat dat is; dat is wanneer je er weer even aan wordt herinnert dat diegene homo is doordat er bijvoorbeeld '#dutchgay' onder de foto staat geschreven. Ik heb dan altijd zo'n gevoel dat er mee gezegd wordt dat diegene able to fuck is. Harde taal, maar zo komt het over. Viezigheid. 

Ik ben blij dat ik nog vaak te horen krijg dat ik geen 'standaard homo' ben doordat ik tattoo's heb, indirect niet over een 'homostem' beschik en geen dingen leuk vind welke in het maatschappelijke beeld passen van de homo. Ik luister niet naar Lady GaGa, lees geen L'Homo, ga niet uit in de gayscene en lust absoluut geen wijn. Ik ben dan ook wel blij dat we in Almere geen Reguliersdwarsstraat hebben waar de regenboogvlaggen aan elke gevel te vinden zijn. Het is niet nodig om jezelf in een hokje te plaatsen.

Homoseksuele vrienden heb ik ook niet, indirect heb ik daar bewust voor gekozen. Ik zie er geen meerwaarde in. Bij de mannelijke vrienden die ik heb kunnen gelukkig wel homograppen gemaakt worden puur omdat het goede vriendschappen zijn en dergelijke grappen gemaakt moeten kunnen worden. 

Verbonden voelen met de term 'homo'? Nee, absoluut niet. Kijk naar André van Duin, een homo waar je niets aan merkt en geen één stempel op zijn voorhoofd krijgt gedrukt. Wat een heerlijke man vind ik dat toch. Doe mij hem maar, in plaats van een Marc-Marie Huijbreghts of Albert Verlinde. Met alle respect natuurlijk, je moet zijn wie je wil zijn.