Het uitbrengen van een kerstgroet is ouder dan men zou denken. In de Middeleeuwen werden op het Europese vasteland houtsnijwerken met religieuze kersttaferelen aangeboden aan geliefden of kasteelheren. Het verzenden van kerst- en nieuwjaarsgroeten stamt eigenlijk uit de 19e eeuw. De Engelse tekenaar John Callcot Horsley maakte in 1843 de eerste kerstkaart met  afbeelding van een kerstviering van een gezin en de pakkende tekst "A Merry Christmas and a Happy New Year to You." 

Maar, de laatste jaren gebeurt het steeds minder dat je een kerstkaart op je mat vindt. En, de oorzaken daarvoor zijn divers.Gemakshalve doe ik maar net alsof het teruglopende aantal kerstkaarten in mijn geval niet veroorzaakt wordt door een teruglopend aantal vrienden, kennissen en familieleden. Natuurlijk wordt het in mijn geval door hele andere dingen veroorzaakt!

De crisis bijvoorbeeld. Er zijn steeds meer mensen die moeite hebben de eindjes aan elkaar te knopen en het eerste waar je dan op bezuinigd, dat zijn dingen die niet perse noodzakelijk zijn, zoals het versturen van kerstkaarten.

Of het milieu, want dat is voor veel mensen tegenwoordig ook een reden geen kerstkaart meer te sturen. Al die onnodige houtkap, eigenlijk valt dat niet meer te verantwoorden tegenover volgende generaties.

En, wat dacht je van tijd, of beter gezegd; het gebrek aan tijd? Want ook dat speelt tegenwoordig een rol. Hoeveel sneller is het niet om digitaal een kerstgroet te verzenden? Al dan niet voorzien van animatiefilmpje waarin je zelf als kerstelf al dansend en zingend een rol speelt. Uitermate lachwekkend voor de ontvanger bovendien.

In mijn geval zou het teruglopende aantal kerstkaarten ook nog door wat anders veroorzaakt kunnen zijn. Geruime tijd maakte ik er een gewoonte van om mijn kerstkaarten zelf te maken en die voor iedereen die me lief is te voorzien van een handgeschreven en persoonlijke groet. Maar, om velerlei redenen ben ik daar de laatste jaren vanaf gestapt en vanwege een liquiditeitsprobleempje bleef het aantal verzonden kant&klaar aangeschafte kerstkaarten beperkt. Steeds beperkter.

Terwijl eigenlijk iedereen, ikzelf incluis, het hartstikke leuk vind om bij tijd en wijle een echte kaart op de mat of in de brievenbus te vinden.

Dus dit jaar heb ik het anders aangepakt. Ik ben weer zelf aan de slag gegaan met mijn kerstkaarten. Ben er even rustig voor gaan zitten met potlood, schetspapier en met verf en kwasten. Maar, om het me gemakkelijk te maken heb ik gebruik gemaakt van de diensten van een online kaartgigant. Van een foto van mijn ontwerpen heb ik kaarten laten maken. Een aantal kaarten heb ik rechtstreeks verzonden aan de geadresseerden, een ander deel heb ik laten drukken en thuis af laten leveren, zodat die, voorzien van een handgeschreven persoonlijke boodschap alsnog door mij zelf verzonden zouden kunnen worden.

En heel stiekem vind ik het toch wel leuk om eens per jaar diegenen die een warm plekje in mijn hart hebben te verrassen met een "zelfgemaakte" kerstkaart.  Niet omdat ik zelf een grotere hoeveelheid op mijn mat hoop aan te treffen, maar gewoon omdat niets leuker is dan geven. Zelfs als het om zoiets kleins als een kerstkaart gaat.

Voor degenen wiens adres ik kwijt ben of die ik per abuis vergeten ben een kaart te sturen, en uiteraard voor iedereen die wel een warme groet kan gebruiken:

Fijne kerstdagen en een heel gelukkig en gezond 2015 toegewenst!