Er zijn mensen die serieus naar de kerk gaan; maar ik ging gisteravond niét serieus naar de kerk. Ik wilde altijd al eens de nachtmis bijwonen op kerstavond, maar had het beter bij mijn idyllische gedachte kunnen laten. Teleurstelling. En hoe. 

De idyllische gedachte - gedimd licht, een mooi aangekleed kerstkoor en verschillende kerstliederen. Gebondenheid. Warmte. Een intieme sfeer.

Eerst natuurlijk flink mijn best gedaan om er op en top uit te zien - inclusief glitterschoenen. 

De dienst begon tegen negenen, al een uur van te voren voorzien van cava allerlei jolijt waarvoor ik bij voorbaat al de enige zou kunnen zijn die een kerk zou worden uitgestuurd. Eenmaal daar, de houten banken. Met een stoffige broek. Je glijdt finaal van de bank af. Alle lampen stonden aan, het was er ijskoud en amper kerstversiering.

Kerstliedjes bleken in het Latijn gezongen te worden - honderd keer het boekje met de songteksten doorgebladerd, maar dat werd al gauw een complete chaos met de honderden bladzijden. Enigszins eentonig, zo’n nachtmis. En u raadt - dan wordt Maxxie vervelend. Op een leuke manier. 

Ik was maar aan het lipsyncen op hetgeen er gezongen werd. Mijn vriend durfde mij niet eens meer aan te kijken, ‘want in de lach schieten’. Ik was op dreef, en goed ook. De hele avond al. 

Maar dan komt het. De priester zei vervolgens: “het is Kerstmis. Voor, naast en achter u zit waarschijnlijk iemand die u niét kent. Laten wij allen opstaan en elkaar begroeten”.

Ik verstijfde. Ik durfde niet te bewegen uit angst dat de mensen achter mij, misschien zouden denken dat ik hen de hand wilde schudden. Voor mij zag ik allemaal mensen die elkaar begonnen te omhelzen, knuffelen en wat al niet. 

“Ik denk dat dit een goed moment is om te gaan”, fluisterde ik half in shock tegen mijn vriend. “Ja, ik ga hier ook bijzonder slecht op”, kreeg ik terug als antwoord.

Gauw de kerk uit. Eenmaal thuis: “als ik nog eens zo een idee heb, breek mijn beide benen - nooit meer”.

Toen maar weer aan de cava gegaan. Ik had het nodig.

Fijne dagen allen.