De overheid neemt het gevaar van het Coronavirus uiterst serieus. Of de bijzonder strenge maatregelen terecht zijn of niet wordt veel bediscussieerd en zal nog jaren onderwerp van gesprek zijn. Niet het onderwerp in deze column - wel of de overheid onwetendheid is, het een bijzondere keuze maakt, en of dat er wellicht zelfs sprake is van genocide op bejaarden.

Ik realiseer mij dat dit zware aantijgingen zijn, maar deze kan ik onderbouwen. Hoe is het namelijk mogelijk dat op het moment dat je uit veiligheidsoverwegingen scholen sluit, terwijl kinderen het minst kwetsbaar zijn en onder andere horeca, kappers, schoonheidssalons op slot gooit, zelfs vliegtuigen aan de grond houdt, de meest kwetsbare groep, bejaarden, totaal niet in bescherming neemt?

Ouderen boven de zeventig die Corona door mindere weerstand sneller kunnen oplopen dan alle andere leeftijdscategorieën, en voor wie de kans op sterven bij het dragen van het virus statistisch gezien met zo'n 50 procent by far het hoogste is.

Ga maar na: de verpleegkundigen in de thuiszorg werden, en worden, ook na alle veiligheidsmaatregelen nog steeds zonder bescherming van bejaarde naar bejaarde gestuurd waarbij door de meerdere bezoeken van deze verpleegkundigen op één dag, soms wel acht ouderen per etmaal, de kans op overbrenging bijzonder hoog is.

Deze mensen in de zorg, zowel in de thuiszorg als in de verpleegtehuizen, stonden en staan ook nog steeds achteraan en staan opvallend vaak met lege handen voor toedeling van beschermende artikelen. De voorzorgsmaatregelen en bescherming in verpleegtehuizen was, en is nog steeds, bedroevend.

Daarentegen worden diezelfde bejaarden, indien ze eenmaal besmet zijn, uit voorzorg voor overdraging totaal van de buitenwereld afgesloten. Familie, mantelzorger, niemand mag nog in de buurt komen. Het ontbreekt nog slechts aan bewaking van het leger voor de toegangsduren van verpleegtehuizen.

Met andere woorden: zij mogen het virus wel krijgen, daar wordt niet tot nauwelijks preventief iets gedaan, maar zij mogen het ten koste van alles echter niet doorgeven aan niet-bejaarden. Onwetendheid van onze overheid kan dit niet zijn. De vele opgelegde maatregelen zijn immers niet voor niets zo extreem. De optie van onwetendheid valt dus af.

Een keuze is het dus op zijn minst. Wanneer de gezondheid van een bejaarde je aan je hart gaat laat je het immers niet na om de meest kwetsbare groep niet minimaal dezelfde bescherming te bieden als de rest van de inwoners van ons land. Dat gezondheid voor 'iedereen' boven alles gaat is derhalve onzin. Het is niet de eerste leugen die ons door dezelfde persoon wordt voorgeschoteld.

Het is niet onwaarschijnlijk dat deze keuze die op economische gronden is genomen, met wellicht nog wat electorale invloed. Bejaarden kosten immers slechts geld (AOW, zorg, uitkeren pensioenen) en leveren financieel niets meer op. Pikant genoeg wel als zij sterven door de vrijkomende besteedbare erfenissen voor nabestaanden, dit uiteraard na aftrek van erfbelasting.

De dood van een bejaarde is vanuit economisch standpunt derhalve een win-win situatie voor de overheid. Dit kan de reden zijn van de gebrekkige attentiewaarde van de overheid voor deze groep bij bestrijding van dit virus. Vanuit politiek oogpunt zijn zij ook al niet interessant. Wellicht halen ze immers, áls ze al stemmen, maart 2021 niet eens. Zeker niet als zij zonder afdoende bescherming worden blootgesteld aan Covid-19. De invloed van bejaarden in belangenverenigingen en media is ook al verwaasloosbaar, dus ook daar geen centje pijn van deze groep.

Wanneer je vanuit overheidswege deze standpunten puur zakelijk bekijkt, dus rationeel, zonder enige emotie en gevoel, zijn dat ook logische verklaringen voor hun huidige handelswijze. Maar ja, wie gaat die boodschap overbrengen op het volk? Je kop gaat er politiek gezien dan af. Dat wil immers niemand horen. Spreken (in overvloed zelfs) is zilver, zwijgen (blijkt in dit geval) goud.

Als je er als overheid bewust voor kiest om een bepaalde bevolkingsgroep, om wat voor reden dan ook, niet of in ieder geval onvoldoende tegen zichtbare gevaren in bescherming neemt (hoezo komt mij dit toch zo bekend voor?) neigt dit naar genocide.
Het zal toch geen genocide zijn? Waarbij de mantelzorgers en verpleegkundigen als callaterol damage worden beschouwd?