Alle reden zou ik hebben tot klagen: van de ene op de andere dag zijn al mijn werkplekken abrupt onbruikbaar. Hotel van der Valk, Brasserie Julia, Cafe 't Lievertje - zonder waarschuwing vooraf allen in a split second afgesloten. Alle zakelijke afspraken en sociale contacten moeten nu thuis, op het hoofdkantoor, plaatsvinden.

Buiten het feit dat ik het niet gewend ben om thuis zakelijke afspraken en sociale contacten moet ontvangen (wij waren tot vorige maand het minst gastvrije koppel van het westelijk halfrond en omstreken), betekent dit ook in plaats van twee keer per jaar naar de supermarkt (noodgedwongen bij ziekte van mijn vrouw Carla) vier keer per week naar de Vomar voor proviand moet. In plaats van lieftallige dames die in een riant etablissement mijn wijntje serveren, vier keer per week naar Almere Buiten rijden om bij mijn favoriete wijnleverancier zware dozen wijn in te slaan. Buiten dat de glasbakken in mijn stadsdeel Haven hierdoor overbelast raken, waar wij best een keer voor mogen klappen, is het een aanslag op mijn gestel - met name rug en lever.

Gezondheid wat sowieso al een issue is, waardoor de voorzorgsmaatregelen extreem zijn, en er veel dierbaren in angst de dagen moeten doorbrengen. Financieel is het ook al geen pretje. Geen SportLounge, geen sportreizen, geen evenementen, maar wel voor tienduizenden euro's aangekochte vlieg- en wedstrijdtickets en hotelreserveringen waar je slechts vouchers voor terugkrijgt.

Vliegtuigmaatschappijen, een enkele zelfs tot koninklijk verheven, die tot voor kort miljarden winst boekten moeten nu blijkbaar met honderden miljoenen door de overheid gesteund worden, waarna diezelfde bedrijfstak op hun beurt de minder daadkrachtige reisbureaus afschepen met vouchers. Hadden zij dat niet kunnen aangeven vóórdat ik drie grootverpakkingen wc-papier hamsterde?

De irritatie over onze Minister President neemt ook grotere vormen aan. De man die ons al jaren tevergeefs van alles in het vooruitzicht stelt, ons justitieel heeft laten afglijden naar het niveau van een derde wereld land, bij herhaling liegt en als het uitkomt last heeft van geheugenverlies, wordt nu bij een uitbrekend virus opeens bewierookt en beschouwd als de messias. Wat angst al niet teweeg kan brengen!

Ik ben benieuwd hoe er over 'onze' Mark gedacht wordt als zijn compensatie beloftes slechts gedeeltelijk worden uitgevoerd en een luchtbel blijken. Want, als je zo'n vijfduizend huishoudens, die je ten onrechte als crimineel hebt weggezet, na vele jaren nog niet weet uit te betalen - nadat je ze ten onrechte op beschuldiging van fraude met kinderopvang toeslag de financiële ravijn hebt ingestort, hoe wil je dan meer dan één miljoen zzp'ers, tienduizenden horeca ondernemers, kappers en andere gedupeerden binnen enkele weken wel gaan compenseren?

Zelf ben ik al afgevallen. Niet in kilo's, dat zelf boodschappen doen met al die lekkernijen in de schappen is killing, maar wel bij de verdeling van vergoedingen. Hoewel al mijn bedrijfsactiviteiten stevig geraakt worden (SportLounge, Sportreizen, en evenementen), kan door de diversiteit van mijn activiteiten geen van allen als 'hoofdactiviteit' worden aangemerkt, wat nodig is om gesteund te worden vanuit de overheid. Tevens is mijn hoofdkantoor, conform de Kamer van Koophandel, thuis. Als je vanuit huis werkt kunnen er, in ieder geval volgens onze overheid, blijkbaar geen financiële consequenties zijn uit het niet meer kunnen uitoefenen van je werkzaamheden. Alsof je alleen maar werkt om je bedrijfspand te bekostigen.

Het fijne is wel dat ik op voorhand goed had ingeschat dat de overheid er niet voor mij als zelfstandig ondernemer is, zodat ik hier zelf enige tijd geleden op in kon spelen. Dat scheelt teleurstelling die vele zelfstandigen nog gaan ondervinden, alsmede de ellende die je krijgt bij geen (of te laat) uitbetaalde steun. Toch klaag ik niet en zijn al deze genoemde misstanden slechts constateringen.

Het jaarlijkse bezoek aan een ontwikkelingsgebied in Gambia waar mensen vanaf hun geboortedag dagelijks strijden om te overleven veroorzaakt door de eenvoudige reden dat hun wieg op de verkeerde plek stond, leert mij om tegenslagen als tijdelijke onderbreking van bedrijfsactiviteiten, boodschappen moeten halen, alert moeten zijn op gezondheid, het stapelen van vouchers, slepen met wijndozen, moeten ontvangen van visite, en terugval in financiën, te bagatelliseren.