Eindelijk zou er in de Almeerse gemeenteraad worden gestemd wie de omroeplicentie zou verkrijgen: AOS of 'mijn' omroep Media036. Om de omroeplicentie te verkrijgen moest één van de omroepen de helft plus één van de stemmen krijgen.

De PVV had ik maanden voor de stemming als eerste gesproken. Fractievoorzitter Toon van Dijk vroeg me naar de plannen. Nadat ik hem toezegde een onafhankelijk en objectieve media na te streven gaf hij aan dat hij het liefst geen omroep in Almere zou willen hebben, maar als een lokale omroep juridisch onvermijdelijk zou zijn (wat wettelijk gezien zo was) er voor ons zou worden gekozen. Concurrent AOS was volgens Van Dijk links en subjectief wat ik niet kon ontkennen en strategisch ook niet handig zou zijn.

D66 met wethouder René Peeters (één van de beste wethouders die onze stad heeft gehad, overigens wát een blunder dat D66 de portefeuille sport en onderwijs heeft ingeleverd bij de laatste coalitie onderhandelingen) was vanaf het begin positief over Media036. Uitgezonderd hun woordvoerder van mediabeleid. Al snel kwam ik erachter dat raadsleden de wethouders van hun partij uiteindelijk volgen. Dualisme is niet alleen in de Tweede Kamer een wassen neus. D66 zou op ons stemmen, mits zij zo lang mogelijk niet zouden afweten dat de PVV ook op ons zou gaan stemmen. D66 wil het blijkbaar altijd met de PVV oneens zijn, ik vermoed om hun achterban te behagen. Dat was dan ook de reden dat ik het gesprek met Toon van Dijk buiten Almere voerde, met de afspraak dat uit niets zou blijken dat de PVV op ons zou gaan stemmen. Dat deed Van Dijk de opvolgende maanden met verve: hij maakte mij persoonlijk en de omroep compleet met de grond gelijk. Ik kon het prima verdragen, gezien mijn voorkennis over de stemming vanuit de PVV.

Wethouder Frits Huis van Leefbaar Almere had, en heeft dat waarschijnlijk nog, een bloedhekel aan Arie Vleugel (de voorzitter van concurrent AOS). Waarom weet ik niet. Het interesseerde mij ook niet, wel dat ik wist dat Leefbaar Almere daarom op Media036 zou stemmen. Al acteerde Frits lang dat hij twijfelde en gaf hij aan dat de voorkeur pas bij uiteindelijk bij de finish en op slechts een 'banddikte' was gemaakt. Aangezien ik toen nog dacht dat de VVD een ondernemerspartij was die zich goed met mij zouden kunnen verstaan en prominent VVD'er Henk Smeeman mijn politiek adviseur was, telde ik die partij als vanzelfsprekend in mijn voordeel. Met de PVV, D66, LA en VVD zou een krappe meerderheid van de helft en één stem een feit zijn.

Enige tijd vóór de stemming kwam er echter een kink in de kabel: de VVD eiste de belangrijke functie van 'voorzitter programmaraad' bij de omroep op. Als ik daar niet aan zou voldoen dreigden zij op AOS te gaan stemmen. Daar mochten zij in ruil voor hun stem wèl deze sleutelfunctie binnen de omroep bekleden. Mijn enige drijfveer voor het opstarten van een lokale omroep was het optuigen van een onafhankelijke omroep, dus ik weigerde. Liever geen omroep, dan onder mijn voorzitterschap aan de leidraad van een politieke partij lopen.

Deze chantage, waarvan ik niet weet welke (dubbel)rol mijn vertrouwensman en adviseur Smeeman hierin heeft gespeeld, bracht ik zo subtiel mogelijk onder de aandacht van enkele VVD prominenten buiten de raad. Personen waarvan ik de verwachting had dat zij aan mijn kant stonden, of in ieder geval tegen de AOS en de linkse Arie Vleugel. Uiteraard met de hoop dat zij hun invloed zouden laten gelden binnen de VVD.

Enkele uren voor de stemming verraste Marco de Kat (Leefbaar Almere), één van de prettigste raadsleden die ik heb leren kennen, mij onder vier ogen met de felicitatie op de overwinning? Bij de VVD-fractie bleek het een flinke discussie geweest te zijn, maar in de achterkamertjes van het stadhuis had Marco vernomen dat de VVD toch in mijn voordeel zou gaan stemmen. Of het aan mijn lobby heeft gelegen weet ik niet, dat ik na de info van de Kat nog meer van de gelijknamige viervoeters ben gaan houden kan echter geen toeval zijn.

Het probleem was echter dat niet iedereen elkaar vertrouwde en dat niet uitgesloten kon worden dat er één of meerdere VVD'ers bij de hoofdelijke stemming als kikker uit de kruiwagen zou springen en anders zouden gaan stemmen. Eén persoon die anders zou stemmen zou een totaal andere uitslag tot gevolg hebben.

Daar bleek echter een truc voor waardoor politieke partijen elkaar, maar ook fractieleden onder elkaar, indien gewenst, altijd kunnen aftasten. Als partij kan je vlak voor het in stemming brengen bij de voorzitter (de burgemeester) een schorsing aanvragen voor 'intern overleg' in de fractiekamer. De VVD vroeg dit via de burgemeester (toen nog VVD’er Jorritsma) met succes aan. Als na de schorsing het onderwerp in de raad in stemming moet worden gebracht moet de partij die de schorsing heeft aangevraagd (de VVD dus) als eerste en enige hun stemmen kenbaar maken. De VVD stemde voltallig in mijn voordeel - wat alle andere partijen dus konden constateren - waarna middels de PVV, D66 en Leefbaar Almere precies de helft plus één stemmen was behaald.

Waarom die schorsing? Als één of meerdere VVD'ers alsnog hadden besloten om op AOS te stemmen zouden de gevolgen voor de anderen partijen duidelijk zijn voordat ze zelf hun stem zouden uitbrengen. AOS zou dan winnen. In dat geval zou de PvdA (die nooit de moeite had genomen om voor de stemming met mij in contact te komen en die mij louter zagen als commercieel beest dus als grote boze wolf) alsnog onder druk van het college op mij moeten stemmen.

Bovengenoemd scenario had ik als volkomen ongeloofwaardig beschouwd als ik het vooraf niet had vernomen, het ter plekke niet tot in detail meemaakte en later van diverse politici, ook van de PvdA - die na onze overwinning wel tegen mij aan ging schurken - bevestigd kreeg. Met de overwinning van 'een banddikte', een term die ik met enkele intimi nog vaak gebruik bij gelopen koersen om elkaar in lachen te laten uitbarsten, was ik blij. 

Het geloof in de politiek was ik na de race voor de licentie totaal kwijt. Wat een poppenkast. De vraag die na die tijd altijd bij mij is blijven hangen en onbeantwoord is gebleven: hoe hadden die PvdA-raadsleden de van bovenaf opgelegde switch ooit kunnen uitleggen?