Het is nazomer 2025. Op de anders zo stille dijk bij Pampus wemelt het nu van mensen en media. Vandaag is de grote dag die gezien mag worden.  

De eerste schop gaat in de grond voor de aanleg van de IJmeerverbinding. Wat niemand voor mogelijk hield is toch werkelijkheid geworden. Als het ergens kan, kan het in Almere. Langzaam loopt de Minister naar het spreekgestoelte, trots op het bereikte resultaat. Zijn zwarte haar waar het grijs terrein wint, waait in de sterke wind.

De wind die altijd op Pampus waait en dus best wel een logische plek voor een Windmolenpark. Dat hij nu als indiener van de Klimaatwet verantwoordelijk is voor de vroegtijdige dood van wat in de Kamer wel Jettens-tiental genoemd wordt is wrang want de tien windmolens brachten groene stroom aan maar liefst eenderde deel van alle Almeerse huishoudens. Maar ach, je kunt geen omelet bakken zonder de Beter Leven-eieren te breken. Hij had geprobeerd dit vuiltje met een kort zinnetje af te doen in het negen pagina’s tellende pamflet met veel plaatjes, getiteld Voor meer huizen en sneller OV, maar windmolens van 150 meter kun je moeilijk over het hoofd zien.

Wel een slimme titel want wie kan daar nou tegen zijn? Door fractiemedewerker Martine van Bemmel bedacht inmiddels ook al weer een paar jaar wethouder in Almere. Wat negen pagina’s al niet voor je carrière kunnen doen. Samen met de begeleidende zin: “We moeten groter denken” maakte dat indruk. In gedachten denkt hij terug aan die dag in februari 2020 terwijl zijn blik over het publiek gaat zoals hij dat in de cursus spreken in het openbaar geleerd heeft. Toen hij samen met tussenpaus Pieter Heerma dit voorstel lanceerde. Niet echt zijn idee maar, beter goed gejat dan slecht bedacht. Door zich te verbinden aan een partij met een tussenpaus wist hij toen al dat hij de credits voor dit huzarenstukje zou krijgen. Regeren is vooruitzien. Het bracht hem het Ministerschap want geen Minister van Infrastructuur voor hem was het gelukt om een groot project op tijd op te leveren.

Ruw verstoord een vliegtuig van Lelystad Airport zijn gedachten aan dit voorlopig hoogtepunt in zijn politieke carrière. Over niet op tijd opleveren gesproken, lacht hij in zichzelf. Toch niet zo’n slimme VVD-meid en een glimlach verraad dit binnenpretje. Hij is nu nog maar 38 jaar wat zit nog meer in als hij zijn kaarten goed speelt. Natuurlijk is Europa het paradijs voor een D66'er, hij zou maar wat graag de stoel willen bezetten van die salonsocialist die Klimaatpaus speelt. Wat zou er op zijn naamkaartje staan: Superminister voor Klimaat?

Op het moment dat hij zijn memorabele woorden over de IJmeerlijn en de daadkracht van het bestuur wil uitspreken, hoort hij zijn naam roepen en niet op ministeriële wijze. “Rob, Robbie, hallo Rob?”, hoort hij steeds luider zijn naam horen. Als hij opkijkt ziet hij Sjoerd in zijn lelijke lievelings boxershort staan, die met die bloemetjes. Met een kop thee. De schat.

Hij pakt het te hete glas en zet het snel op het nachtkastje. Thee drinken is net politiek. Je moet je moment afwachten. Nee, hij staat nog niet op maar draait zich nog een keer om voor de droom die te mooi is om waar te zijn.